Στης παράδοσης τα μέρη με το μαντίλι της στο χέρι φέρνει βόλτα την Ελλάδα η χορευτική ομάδα… Θράκη, νησιά, Μακεδονία βάλε και λίγη Θεσσαλία, τα βήματά τους συγχρονίζουν χειροκρότημα αξίζουν… Συνέχεια
Αρχείο κατηγορίας Pofepa Teams
Χορευτική Ομάδα Λάτιν ΠΟΦΕΠΑ
Η αληθινή αγάπη και ο ειλικρινής εθελοντισμός γέννησε την ιδέα για την χορευτική ομάδα Λάτιν της Φοιτητικής Εστίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ομάδα ξεκίνησε το 2011 κατά τα τέλη της ακαδημαϊκής χρονιάς με μία σχετικά ικανοποιητική συμμετοχή οικότροφων. Με λίγα μέλη από όλες τις Εστίες (Α,Β,Γ και Δ κτήρια) ξεκίνησαν τα πρώτα βήματα για το μαγικό ταξίδι του ξέφρενου χορού.
Με το νέο ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 η ομάδα ξεκίνησε με πολλούς μαθητές και με πολύ θερμό κλίμα. Εκείνη τη χρονιά η ομάδα Λάτιν άνοιξε το 7ο Φεστιβάλ των Πολιτιστικών Ομάδων ΦΕΠΑ και ξεσήκωσε τον κόσμο να πάρει μέρος στην παράσταση χορεύοντας ομαδικούς χορούς μαζί με την ομάδα μας.
Το 2012-2013 η ομάδα συνέχισε δυναμικά, με καινούριο κόσμο. Ξεκίνησε να λειτουργεί με το μοτίβο “ένας για όλους και όλοι για έναν”, αλληλοβοηθώντας ο ένας τον άλλον. Και έτσι ετοιμάστηκαν και συμμετείχαν στο 8ο Φεστιβάλ των ΠΟΦΕΠΑ.
Καρπός που άνθησε ταχύτατα με στοργή και αφοσίωση και από τις δύο μεριές, “δασκάλων και μαθητών” με αποτέλεσμα, εκτός των γνώσεων και εμπειριών πάνω στα συγκεκριμένα είδη χορού, άφθονο γέλιο και διασκέδαση.
Τα είδη που διδάσκουμε είναι Salsa Cubana, Merengue, Bachata, λίγο Reggaeton, Cha cha cha, Cumbia και ομαδικές χορογραφίες! Δεν διδάσκουμε κάποια συγκεκριμένα είδη χορού εφόσον δεν αποτελούμε σχολή χορού. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως “Λάτιν του δρόμου” με ελευθερία κινήσεων χωρίς περιορισμούς.
Ο χορός είναι μια συζήτηση του σώματος με αλληλουχία κινήσεων…
Κινηματογραφική Ομάδα ΠΟΦΕΠΑ
H Κινηματογραφική ομάδα ΠΟΦΕΠΑ έχει στόχο να προβάλει ταινίες οι οποίες θα ψυχαγωγούν και θα διασκεδάζουν τον θεατή της αφού ταυτόχρονα του δίνουν την ευκαιρία να παρακολουθήσει ταινίες τις οποίες μπορεί να μην έβλεπε ποτέ του σε κινηματογράφο χωρίς να στερηθεί την ακουστική και την οπτική μαγεία του κινηματογράφου και χωρίς να επιβαρυνθεί η τσέπη του. Οι προβολές γίνονται στον πρώτο όροφο της Α΄ΦΕΠΑ
Πως θα ενημερώνομαι;
Μπορείτε να ενημερώνεστε να προτείνεται ταινίες και να συζητάτε στον ιστότοπο μας αλλά και στο facebook του κινηματογραφικού. Η ομάδα είναι ανοιχτή σε οποιονδήποτε θέλει να συμμετέχει και να προτείνει τις δικές του ιδέες για ταινίες οι οποίες μπορεί να είναι και αφιερώματα σε πρόσωπα με σημαντικές και ιστορικές ταινίες ή για όποια άλλη δραστηριότητα συσχετίζεται με τον κινηματογράφο όπως, π.χ.: παραγωγή ταινιών μικρού μήκους όπως το Φονικό Πέρασμα:
Οι ταινίες που προβάλλονται έχουν επιλεγεί από τα μέλη της ομάδας παίρνοντας υπόψιν τους και τις προτάσεις που γίνονται στο mail kinimatografikofepa@yahoo.gr .
Η Είσοδος Ελεύθερη χάρη στο μεράκι των παιδιών και του τρόπου σκέψης που προωθούν οι Πολιτιστικές Ομάδες. Ύπαρξη κουτιού ενίσχυσης για την κάλυψη των εξόδων τα οποία είναι η συντήρηση του προβολέα, των ηχείων, της μηχανής ποπκόρν και τα υλικά για ποπκόρν που σερβίρονται.
Κυριακή στις 21:00 στον 1ο όροφο στην Α’ ΦΕΠΑ στις μαύρες πόρτες. Κινηματογραφική Ομάδα ΠΟΦΕΠΑ
Θεατρική ομάδα Ρακοσυλλέκτες ΠΟΦΕΠΑ
Το 2003 ανοίγει ξανά μετά από χρόνια η αυλαία για τη θεατρική ομάδα της ΦΕΠΑ. Ξεκινάει τα πρώτα της βήματα με την πρωτοβουλία και το μεράκι των ίδιων των οικότροφων. Τη σκηνοθεσία και το συντονισμό αναλαμβάνει ο συνοικότροφος μας Ταξιάρχης Βασιλάκος . Η ομάδα ταξιδεύει στην Ξάνθη για το φεστιβάλ των πολιτιστικών ομάδων των εστιών που διεξήγαγε τότε το Ε.Ι.Ν. (φορέας διαχείρισης των εστιών και σημερινό ΙΝ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.), όπου παρουσιάζει την παράσταση “Τσάι και συμπάθεια” του Ρ. Άντερσον.
Το 2004 – 2005 μετά τους ολυμπιακούς αγώνες η ομάδα εμπλουτίζεται με νέο δυναμικό. Με σκηνοθέτες τον Ταξιάρχη Βασιλάκο. αρχικά και τον Χρήστο Μπόσμο (παλιό οικότροφο της ΦΕΠΑ και μέλος της παλιάς θεατρικής ομάδας) ανεβαίνουν “Οι φασουλήδες του Κατσιπόρα” του Φ.Γ. Λόρκα. Αυτή τη φορά το φεστιβάλ του Ε.Ι.Ν. διεξάγεται στην εστία της Θεσσαλονίκης. Γυρνώντας από τη Θεσσαλονίκη, δίνονται τρεις παραστάσεις στο “Μαύρο Κουτί”, η πρώτη εκδήλωση των πολιτιστικών ομάδων μετά το άνοιγμα του Α κτιρίου. Αυτή τη χρονιά η ομάδα παίρνει και το όνομά της , “Οι Ρακοσυλλέκτες” αφού μετά τις νυχτερινές μας πρόβες, βγαίναμε στη γειτονιά και μαζεύαμε όποια σκουπίδια θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τα σκηνικά μας (καναπέδες, συρτάρια, καρέκλες σπασμένες, ξύλα, πλαστικά, κτλ). Έπειτα αναλαμβάναμε να τα μεταλλάξουμε, συρτάρια που έγιναν καρέκλες, γραφεία και τραπέζια, ρολά χάρτινα που έγιναν ντουλάπες…
Η επόμενη χρονιά, 2006 – 2007, μας βρίσκει χωρίς σκηνοθέτη αλλά με πολλή όρεξη. Αυτοσκηνοθετούμαστε και ανεβάζουμε τις ¨Εκκλησιάζουσες¨ του Αριστοφάνη. Αυτή τη φορά η παράσταση ανεβαίνει στο δικό μας φεστιβάλ. Διοργανώνεται λοιπόν το 2ο φεστιβάλ των πολιτιστικών ομάδων.
Το 2007-2008, έχοντας ως παρακαταθήκη την επιτυχία του προηγούμενου φεστιβάλ, παρουσιάζεται στο 3ο φεστιβάλ, η παράσταση “ο Ψευτοθόδωρος” του Δ. Ψαθά σε σκηνοθεσία της Χρυσούλας Κάπου, που προσφέρεται να μας καθοδηγήσει και να μας σκηνοθετήσει φυσικά χωρίς αντίτιμο.
Το 2008 – 2009 με σκηνοθέτη τον Παναγιώτη Αργύρη, σειρά έχει ο “Θείος Πάπαρος” του Α. Μποάλ, μια τυχαία επιλογή της ομάδας να ανεβάσει αυτό το έργο και να ασχοληθεί με το θέατρο των καταπιεσμένων που καταλήγει σε αρκετά επίκαιρη, μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Η παράσταση δεν ανεβαίνει μόνο στο φεστιβάλ της εστίας αλλά ταξιδεύει στην Πάτρα , στο θέατρο “Λιθογραφείο” για να συμμετάσχει στο φεστιβάλ ερασιτεχνικών ομάδων. Ανεβαίνει, επίσης, και στο φεστιβάλ των πολιτιστικών ομάδων της ΦΕΕΜΠ.
Το 2009 – 2010 η θεατρική ομάδα αποκτά ένα νέο βασικό μέλος της, που εμψυχώνει και σκηνοθετεί την ομάδα μέχρι σήμερα, δίνοντας αρκετή ενέργεια και φανατσία, τη Μελίνα – Φώφη Τουρτουροπούλου. Με την παράσταση “Κλέψε λιγότερο” του Ντ. Φω μιλάμε με κωμικό τρόπο για άλλη μια φορά για όσα συμβαίνουν και μας απασχολούν.
Επόμενη παράστασή μας ο “Δον Καμίλο” (2010 – 2011), βασισμένη στη θεατρική διασκευή από το “θέατρο της Δευτέρας” του διηγήματος “ Ο μικρός κόσμος του Δον Καμίλο” του Giovannino Guareschi. Η παράσταση ανεβαίνει το καλοκαίρι στο φεστιβάλ της εστίας, το φθινόπωρο στον αυτοδιαχειζόμενο κοινωνικό χώρο “ Μπερντέ” , έναν καινούριο τότε χώρο στη γειτονιά και παλιό θέατρο της περιοχής. Το χειμώνα κάτω από αντίξοες συνθήκες ανεβαίνει η ίδια παράσταση στο φεστιβάλ των πολιτιστικών ομάδων της ΦΕΕΜΠ.
Στο 7ο και 8ο φεστιβάλ της ΦΕΠΑ (2011 – 2012, 2012 – 2013) οι “ Ρακοσυλλέκτες” ανεβάζουν τις παραστάσεις: “Οι εκατομμυριούχοι της Νάπολης” του Eduardo de Filippo και το “Φωνάζει ο κλέφτης” του Δ. Ψαθά, αντίστοιχα.
Η ομάδα δεν έχει πάντα ένα σταθερό αριθμό ατόμων, κάποια είναι καινούρια, κάποια πιο παλιά, αλλά ο χαρακτήρας και η λειτουργία της ομάδας παραμένουν σταθερά. Φυσικά καλλιτεχνικά δεν έχει μείνει στάσιμη, πώς θα μπορούσε άλλωστε με τόσα άτομα που χουν περάσει και χουν βάλει το λιθαράκι τους; Έχει πια αποκτήσει μια βασική εμπειρία ως ομάδα και διαρκώς εξελίσσεται. Άλλωστε πέρα από την παράσταση και το φεστιβάλ, στις πρόβες γίνεται θεατρικό παιχνίδι και κατά καιρούς λαμβάνονται πρωτοβουλίες από άτομα της ομάδας για διάφορα δρώμενα. Ακόμα, τα περισσότερα χρόνια που υπάρχει σκηνοθέτης/τρια όλα τα άτομα της ομάδας έχουν λόγο για την επιλογή του έργου το οποίο συναποφασίζεται ,όπως και δυνατότητα να παρεμβαίνουν στη σκηνοθεσία και να εμπλουτίζουν την παράσταση με τις ιδέες τους. Αυτό είναι και το επιθυμητό, οι παραστάσεις να χτίζονται από τη φαντασία και τη δουλειά όλων χωρίς να γίνεται ανάθεση σε κάποιους “ειδικούς” και να εκφράζουν πάντα πρώτα την ανάγκη της ομάδας να εκφραστεί. Η κατασκευή των σκηνικών, τα κοστούμια, το μακιγιαζ και ό,τι μπορεί να χρειαστεί σε μία παράσταση είναι δημιούργημα και δουλειά όλων . Φυσικά, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πέρα από τη θεατρική ομάδα για την παράσταση τρέχουν διάφορα καλικατζαράκια της εστίας που δε φαίνονται στα φώτα της μπάρας.
Είμαστε λοιπόν η Θεατρική ομάδα Ρακοσυλλέκτες ΠΟΦΕΠΑ, είμαστε ερασιτέχνες και θα μας δείτε να βγαίνουμε παρέα με τα καλικατζαράκια μας από ένα μαύρο κουτί γελώντας, σκούζοντας και παίζοντας και να ‘στε έτοιμοι γιατί μετά από 10 χρόνια έπεται πιο δυνατή συνέχεια…
“αν θέλεις θέατρο να δεις, στα γέλια να ξεκάρδιστεις…
μην ψάχνεις για τους φταίχτες είναι οι “ρακοσυλλέκτες”..
πρόβες, κουστούμια, σκηνικά, όλα με βάσανα πολλά
μα στη σκηνη όταν βγαίνουν, όλα καλά πηγαίνουν…”
(στροφή από τη μπαλάντα των πολιτιστικών που γράφτηκε το 2008 από μέλη της χορωδίας)
Η Χορωδία ΠΟΦΕΠΑ
“Γιατί εμείς δε τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου από τον κόσμο
εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε, να σμίξουμε, να σμίξουμε τον κόσμο”.
Γιάννης Ρίτσος
Η ακαδημαϊκή χρονιά 2006 – 2007 λοιπόν, βρίσκει την υπό σύσταση Χορωδία της ΦΕΠΑ στο Μαύρο Κουτί να προβάρει τραγούδια με δυο κιθάρες και να ετοιμάζεται πυρετωδώς για την πρώτη της συναυλία στο 2ο Φεστιβάλ Πολιτιστικών Ομάδων ΦΕΠΑ!
Η δεύτερη χρονιά της Χορωδίας (2007 – 2008) χαρακτηρίζεται από τον μικρό αριθμό προβών αλλά και την μεγαλύτερη συμμετοχή από πλευράς οικότροφων! Για πρώτη φορά, εκτός από τα χορωδιακά τραγούδια, εκτελούνται τραγούδια από μεμονωμένα μέλη της Χορωδίας συνοδευόμενα σε κάποια μέρη και από το σύνολο!
Στις 20 Δεκέμβρη του 2007, μετά από πρόσκληση των Ανώνυμων Αλκοολικών της Ελευσίνας τραγουδήσαμε τα κάλαντα και άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια σε συνεργασία με εξαίρετους μουσικούς της περιοχής
Τα Χριστούγεννα του 2007 ξεκινά ακόμα μία “παράδοση” που συνεχίζεται ακόμα για την Χορωδία και τις Πολιτιστικές Ομάδες. Για δύο μέρες τραγουδάμε τα κάλαντα και άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια στον πεζόδρομο της Ερμού με σκοπό την οικονομική ενίσχυση του ταμείου των ομάδων.
Το Φθινόπωρο του 2008, η χορωδία συνεχίζει στην ίδια πορεία με την προηγούμενη χρονιά με παραπάνω πρόβες.
Μετά το νέο έτος (2009), καθιερώθηκαν δύο πρόβες την εβδομάδα απ’ ό,τι μία που ήταν παλιότερα. Δε συνεχίζονται όμως τα σόλο τραγούδια, με σκοπό να δοθεί προτεραιότητα στην ωρίμαση της χορωδίας σαν σύνολο.
Η Χορωδία ΠΟΦΕΠΑ το 2011 απαρτίζεται από τρία φωνητικά υποσύνολα: μέτζο σοπράνο, άλτο και βαρύτονοι.
Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χορωδίες της Ελλάδας, οι οποίες τραγουδάνε με τεχνικές του κλασικού τραγουδιού, η Χορωδία ΠΟΦΕΠΑ τραγουδά κατά κύριο λόγο, με τεχνικές του σύγχρονου τραγουδιού και η κάθε φωνή του κάθε υποσυνόλου, τραγουδά αναδεικνύοντας τη δική της μοναδική χροιά.