Όλα τα λουλούδια του κόσμου είναι αδέρφια μας!!
Εδώ και δεκαετίες η Ελλάδα έχει δεχτεί εκατομμύρια μεταναστών. Οι πολιτικές και κοινωνικές μεταβολές στις βαλκανικές χώρες, την πρώην Σοβιετική Ένωση, και τώρα στη Συρία και στις αφρικανικές χώρες είχαν και συνεχίζουν να έχουν αντίκτυπο στην ελληνική κοινωνία. Ίσως είναι δύσκολο να ορίσουμε με απόλυτη καθαρότητα τις συνέπειες αυτές, αλλά μπορούμε να πούμε πως αναμφισβήτητα ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής παραγωγής στηριζόταν και συνεχίζει ακόμα να στηρίζεται στη μαύρη εργασία των μεταναστών.
Όλοι όσοι ήρθαν, εγκαταστάθηκαν και συνεχίζουν να έρχονται μέχρι σήμερα, κάθε άλλο παρά διαφέρουν μεταξύ τους. Η ίδια απελπισία και το ίδιο αδιέξοδο ήταν εκείνα που ανάγκασαν τους Αλβανούς να έρθουν στην Ελλάδα τότε και που αναγκάζουν τους Σύριους να έρθουν στην Ελλάδα σήμερα. Πλέον, όσοι έρχονται από εμπόλεμες ζώνες το κράτος τους βαφτίζει πρόσφυγες, λες και όλοι όσοι ήρθαν μετανάστες στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’90 και έπειτα δεν ήταν σε χείριστη κατάσταση τα πράγματα στις χώρες. Η διάκριση που γίνεται σήμερα στους όρους ”πρόσφυγας” και ”μετανάστης” κάθε άλλον παρά σύμφωνους μας βρίσκει. Θεωρούμε πως έχει καθαρά πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες σε βάρος όλων των μεταναστών παίρνοντας όμως διαφορετική μορφή. Το σχέδιο για τους ”μετανάστες” ήταν να εργαστούν σε καθεστώς παρανομοποίησης στις πιο βαριές δουλειές της πόλης και στα χωράφια της επαρχίας, ενώ το σχέδιο για τους πρόσφυγες προβλέπει στρατόπεδα συγκέντρωσης και παχυλά κονδύλια για τις αγαπημένες ΜΚΟ.
Σήμερα, την ανθρώπινη εξαθλίωση έρχεται να κουμαντάρουν οι ΜΚΟ με τις χρηματοδοτήσεις που προσφέρονται από την Ε.Ε. Από τη δεκαετία του ’80 άρχισαν δειλά δειλά να κάνουν την εμφάνισή τους οι ΜΚΟ, φτάνοντας σήμερα να είναι ο κύριος παίκτης της οργάνωσης της μιζέριας στα ”κέντρα φιλοξενίας”. Φυσικά, λαμβάνουν και την ανάλογη χρηματοδότηση από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς. Αξίζει μόνο να σημειωθεί ο προϋπολογισμός που διατίθεται για το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης που ανέρχεται στο ποσό των 32.308.677 ευρώ για τα έτη 2014- 2020! Όποιος προλάβει δηλαδή. Πέρα φυσικά από τις ΜΚΟ, “χρυσές μπίζνες με τους μετανάστες” (Έθνος, 08/2015) κάνουν και οι κάθε λογής Έλληνες επιχειρηματίες. Ξενοδόχοι, ταξιτζήδες, ιδιοκτήτες λεωφορείων και πολλοί άλλοι πονόψυχοι πολίτες προσπαθούν να πάρουν και αυτοί κομμάτι από την πίτα μου μοιράζεται στις πλάτες των μεταναστών.
Μέσα λοιπόν σε μια Ελλάδα που αναδύει βρώμα οφείλουμε να ερμηνεύσουμε συλλογικά και να οργανωθούμε απέναντι στις καταπιεστικές σχέσεις που χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία σήμερα. Στις πολιτιστικές ομάδες της φοιτητικής εστίας του ΕΚΠΑ συμμετέχουμε άτομα που έχουμε διάθεση να αλληλεπιδράσουμε και να δημιουργήσουμε δομές που θα αποδεικνύουν πως μέσα από τη συλλογική εργασία, την αλληλεγγύη και τον αλληλοσεβασμό μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Το τριήμερο φεστιβάλ που οργανώνουμε κάθε χρόνο είναι η δικιά μας πρόταση σε όσους πιστεύουν πως δεν χρειάζονται ιεραρχίες για να γίνει κάτι που όχι μόνο θα είναι από εμάς τους μικρούς και αδύναμους για εμάς, αλλά και που θα έχει διάρκεια στο χρόνο. Στεκόμαστε δίπλα σε όλους τους μετανάστες και θα έχουν πάντα ισότιμη θέση με εμάς στους κοινωνικούς αγώνες. Η αλληλεγγύη ήταν και θα είναι το όπλο μας!!